ÖSS için Amin ! diyelim

Demin Rüzgar'ın ablasını aradım.O da yarın sınava girceklerden biri.Konuştuk başarılar diledim öyle kapattım.Onunla konuşurken Rüzgar sürekli telefonu alıp durdu.Zaten aradığımda da o açmıştı.Ki ekleyim aradığım telefon da onun.Sesini duymak üstümde nasıl bir etki yaratıyor bilmiyorum.Nası unutucam onu ya da unutabilicem mi onu da bilmiyorum.. Ama şuan bana gelse inan sonsuzluğa onunla yürürüm.Ve en acısı da Çöpten Kızla yaşadığı sorunları bana anlatıp destek olmamı beklemesi.İşin ilginci bunu başarabiliyorum. Duygularımı katmadan ona destek olabiliyorum.
Tüm objektifliğimle..
Belki de mutlu olmasıyla mutlu olduğum için bende onun istediklerini diliyorumdur.Ama içimdeki hisler bambaşka.Sanki ilerde birlikte bişeyler yaşıcaz.Aynı hayatı paylaşcaz.Belki de şuan bununla sınanıyorum ve ona kavuşmakla ödüllendirilicem.
İlerde..
Çok ilerde..
Eğer gerçekte öle bişi olcaksa beklerim.
O gelene kadar beklerim.
Bıkmam..
Asla bıkmam.
Yeterki geliceğini bileyim.
Benimle olacağını beni bırakmayacağını bileyim..
Şuan konuşuyoruz msn'de..
Çöpten Kızı ne kadar çok sevdiğini anlatıyor ve de onun ne kadar çok bencil olduğunu.Ben de bencil olduğunu söyledim ama kötü şeyler söyleyemiyorum işte. Aralarını bozmayı bırak daha iyi olmaları için elimden gelen herşeyi yapıyorum..
Herşeyi bilmeme rağmen içimdeki umudu kaybetmedim.
Etmicem de.
Böyle anlarda hep belki bi gün diyorum..
Bigün birlikte olucaz.
Sadece o ve ben..
Şuan öyle bişi olmayacağını biliyorum. Çok seviyorlar birbirlerini.. Zamana bıraktım artık. Mezun olmasını bekliyorum . İtiraf etmek için o günü bekliyorum.Ya tamamen kaybetcem ya da sonsuza kadar kazanıcam onu.Tamamen gitmesine alışırım belki ama dayanamam. Hep kalır yüreğimin en kor yerinde. İşte belki de o zaman onu başkasıyla görmeye dayanamam. Çnk şuan dostum olarak yanımda olduğunu biliyorum. Bu yüzden susuyorum.En doğru zamanı bekliyorum.İlk defa biri onu ne kadar çok sevdiğimi bilmiyor.Ben ki sevdiğim gün kendisine bunu duyuran insan şimdi susuyor ve sadece bekliyorum.. Hatta o yüzden kendimi başkasını sevmeye zorluyorum ama hoşlantıdan ileriye gidemiyorum.Bağlandım mı bırakamıyorum.Şuan için hiç sevmediğim bu huyum umarım ilerde beni mutlu eder..
Vazgeçilmezimle ..
Rüzgarımla..
Rahatlıcağım gün apaçık ortada işte. Rüzgarla konuştuğum gün ya benim günümdür ya da .. Diyemiyorum işte.. Demek de istemiyorum zaten.
Bu yazıya başlarken tamamen dua ederken ne kadar komik bi durumda olduğumu paylaşmak amacındaydım. Altımda şort başımda örtü..
İşte şuan da aynı bu durumdayım.
Kalbimde Rüzgar ,aklımda ilişkileri..
Bu zıtlıkla yaşamaya devam ediyorum.Ama nerde , ne zaman ve ne şekilde duracağımı bilmiyorum..