26 Haziran 2009 Cuma

So close no matter how far..

21 Haziran Pazar / Gece Yarısından Biraz Sonra

"Seni özledim." demesiyle başladı herşey..
Üstelik Çöpten Kız'a 6. ayımızda yüzük alıcam demesinin üstünden sadece bikaç saat geçmişti. Rastlantının böylesi ya Erzurumlu Emrahla ilgili anlatıklarımın üstünden de sadece bikaç saat geçmişti.Ve geçen muhabbet de onu anneme gösterdim konuşmasıydı.
Birden duraksadım. İki duygum da birbirine karışmıştı çnk. Şaşkınlık ve sonrasında mutluluk. Nedeni ise yaklaşık 1 aydır birbirimize karşı eskisi kadar yakın olmadığımızdı..
Ama şaşkınlığımın yerini tamamen mutluluğa devretmesini istedim içten içe. Ve öle de oldu..
O kadar güzel şeyler dedi ki..
Ve bi o kadar da ortak duygulara sahipmişiz..

* Birbirimizi msn'de konuşurken bile özlediğimizi ,
* Hiç birşeyi düşünmeden birkaç saniye bile olsa birbirimize sarılmak istediğimizi ,

* Herkesten kaçıp birlikte gitmek istediğimizi ,
* Birbirimizi sadece ikimizin anladığını ,
* Birbirimizi üzmekten korkup sadece mutluluğumuzu istediğimizi ,
* Nothing else matters 'ın sadece bizi anlattığını ve dinlerken birbirimizi düşündüğümüzü ,

* Eskiyi günleri özlediğimizi ,
* Ama gelecek için umutlu ve sabırlı olduğumuzu ,

* Ve herşeyden önemlisi birbirimizi sevdiğimizi işte o gece anladık.

21 Haziran Pazar / Sabaha Karşı

"Uykulu Su" diye geri dönmüştü. Onu unutmamı ve bunu sadece bizi düşündüğü için istediğini sölemişti. Kendini suçlu hissettiğini ve önüme beni seven , benim için herşeyini ortaya koyan biri çıkarsa hiç düşünmeden onu seçmem gerektiğini de sölemişti. Bu isteğini yerine getiremezdim ki. Aklımda o varken yapamazdım ki bunu .. Bu ne benim ne de onun elinde değildi. Ona da söledim. Seni değil ama bu konuştuklarımızı unutabilirim istersen dediğimde kendini rahatlatan gecenin bu gece olduğunu söledi. O da kabullendi en sonunda ve iyi geceler öpücüğümle çıktı gitti..

Hiç yorum yok: